قهرمانان ورزشی، یکی پس از دیگری، از کوه المپ اذهان مردم سقوط میکنند، آنهم برای کارهای نه چندان ورزشی.جنجال این هفته ماجرای استفاده از «استروید» و مواد انرژی زای ممنوع توسط «آلکس رودریگز» یکی از گرانترین و مشهورترین بازیکنان بیسبال آمریکاست. برای پی بردن به اهمیت این خبر در جامعه آمریکا، کافیست ببینیم که در اولین کنفرانس مطبوعاتی پرزیدنت اوباما، دوشنبه شب، یکی از سیزده سئوالی که رئیس جمهور آمریکا پاسخ داد در مورد همین قضیه لو رفتن الکس رودریگز بود.
آلکس رودریگز، در سال ۲۰۰۰ قراردادی با باشگاه رنجرز تکزاس بست که رکورددار تاریخ ورزش در آمریکا بود. قراردادی به مبلغ ۲۵۲ میلیون دلار، زمانی که فقط ۲۵ سال داشت. حالا توجه کن که کل هزینه پرتاب و فرستادن لابراتوار جدید ناسا به کره مریخ که قرار بود امسال انجام شود و بخاطر مسائلی از جمله هزینه زیاد فعلا حداقل تا دو سال به تعویق افتاده، یک میلیارد و ششصد میلیون دلار است. یعنی فقط شش برابر قرارداد با آقای رودریگز که بزور استروید و مواد محرک رکورد بر پا کند.
آیا این خود پاسخ چرای من و تو نیست؟ که چرا ورزشکارانی در اوج مثل بن جانسون، راجرز کلمنس، بری باند و لشکری از ورزشکاران متقلب، با آنکه می بینند بالاخره «لو» میروند، باز هم به دوپینگ رو میکنند که صرفنظر از همه چیز، نوعی خودکشی تدریجی برای خود ورزشکار است.
«آلکس رودریگز» حالا یعنی سال ۲۰۰۹، شش سال بعد از آنکه آزمایش دوپینگ روی او انجام شده، آمده و میگوید «قرارداد دویست و پنجاه و دو میلیون دلاری مثل کوهی بر دوشم بود و خود را ناچار میدیدم تا در حد آن در میدان مسابقات ظاهر شوم.»
بسیار خوب فعلا که مقصر پیدا شد، اما آیا من و تو در این خطاها و جنجال ها هیچکاره ایم و بیگناه؟ مگر نه اینکه همه ما دانسته و آگاهانه هر روز در انتظار یک «سوپرمن» هستیم که قوانین و محدودیت های ما در موردش صدق نکند؟ که هر روز رکوردی بر پا کند؟ که ذهن فانتزی طلب من و تو را سیراب کند؟ که من و تو را از یاد قیدها و محدودیت های خود ببرد؟
این آرزوی «سوپرمن» اما وقتی در پای دیوار واقعیت ها و محدودیت های بشری گیر میافتد، جایزه «سوپرمن» را بالا میبریم، آنقدر که وسوسه آن حتی بقیمت رسوائی احتمالی، و حتی بقیمت خودکشی تدریجی، این همه ورزشکار برجسته و زبده را بدنبال خود بکشد.
این جایزه ای که من و تو برای «سوپرمن» تعیین کرده ایم، آنقدر بالاست که شاید اگر من و تو نیز در موقعیت آن بودیم با همه تقوایی که نشان میدهیم، وسوسه اش میشدیم و خودمان هم به گروه قربانیان بنیاد سوپرمن سازی خود اضافه میشدیم.
پرزیدنت اوباما در پاسخ به سئوال در مورد ماجرای آلکس رودریگز با آنکه آنرا، افسرده کننده خواند، اما گفت حداقل فایده اش اینست که بچه ها و جوان ها در میابند که «راه میان بری» وجود ندارد.
اما من از تو میپرسم، مگر من و تو میگذاریم؟
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر